Amaia Barredo, Eusko Jaurlaritzako Elikadura, Landa Garapen, Nekazaritza eta Arrantza Sailburua, zain dago «Eusko Jaurlaritzak bere garaian Dakarren amarratutako Bermeoko lau atunontzien egoerari buruz egindako eskaerari Nekazaritza eta Arrantza Ministerioak noiz erantzungo».
«Hasiera-hasieratik, Bermeoko lau atunontziak Dakar´ren amarratuta geratu zirenean, Europar Batasunaren eta Senegalen arteko akordio txikia amaitu ondoren, Nekazaritza eta Arrantza Ministerioarekin harremanetan jarri ginen, Europako Batzordearekin ardura eta harremana duena, harrera egin ziezaien. Ministerioan, EBk Mediterraneoan hartutako akordioetan arrantzak izango zituen eraginen zain zeuden «, zehaztu du Amaia Barredo´k.
«Euskal itsasontzien planteamenduak askotarikoak dira. Eusko Jaurlaritzako Elikadura, Landa Garapen, Nekazaritza eta Arrantza Sailetik beraiekin hitz egin dugu. Dena gertatzen da Espainiako Gobernuak harrera egiten dielako eta egoera horretarako denboren eta aurreikuspenen esparru operatiboa adierazten dielako. Premiaz, «minimis» laguntza posibleak aztertzen ditugu, bizi duten egoeragatik, diru-sarrerarik gabe eta zenbait gasturekin «
«Hortik aurrera, Barredo´k dioenez, Estatuko Gobernuak irtenbide posibleak markatu behar ditu: bat» Aldi baterako geldialdiagatiko «laguntzak aktibatzea izan daiteke, FEMPAk ahalbidetu dezakeena. Nazioarteko Arrantza Akordio bat ez berritzea nahikoa arrazoi da, betiere hirugarren herrialdeak berritu nahi ez badu. Kasu honetan, EBk ez du horrelakorik nahi, eta, beraz, ustezko gaitzailea legez interpretatzeko dilema bat planteatzen da «.
Sailburuaren ustez, «beste aukera bat da euskal ontzi horiek behin betiko geldiarazteagatik edo desegiteagatik laguntzak izan ditzaten proposatzea, gertakarien izaera eta protokoloa berritzeko aukera gutxi daudela ikusita, flota hori jarduerarik gabe geratzen baita».
«Hirugarren aukera bat da Senegalen ordezko arrantzalekuak bilatzeko laguntzak planteatzea. Kala horietan prospekzio bat egiteko laguntza izango litzateke. Eragindako flotak aztertuko lituzkeen aukera guztiak dira «. Barredok azpimarratu duenez, «premiazkoena da Espainiako Gobernuak, Nekazaritza eta Arrantza Ministerioak, erabakitzea eta guri esku hartzen uztea».